30.06.2021r. – z pozoru zwykła data, jednak dla młodzieży z zespołu „Leliwa”, instruktorów i rodziców był to początek podróży. Wyjeżdżali, jak co roku, na festiwal folklorystyczny – tym razem Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny „Balkan Folk Fest” do Złotych Piasków, by zaprezentować w Bułgarii polski folklor taneczny oraz przyśpiewki przygotowane przez dziewczęta z zespołu „Meritum”, które wraz z instruktorami towarzyszyły nam w tegorocznej podróży. Nie była to jednak podróż jak każda inna, dlatego że odbywała się w czasie pandemii koronawirusa COVID-19. Wyjazd poprzedziły oczywiście miesiące prób, godziny spędzone na planowaniu wyjazdu i sporządzaniu kosztorysu oraz szukaniu sponsorów, którzy wsparliby finansowo zespół. Przed wyjazdem wszyscy niezaszczepieni przeszli pomyślnie testy na obecność koronawirusa i można byłoby jechać, ale … no właśnie, już na samym początku trafiliśmy na komplikacje. Nasz kolega Adam, w przeddzień wyjazdu zorientował się, że jego paszport stracił ważność, nie ma też dowodu osobistego (nie ma 18 lat), które są konieczne do wyjazdu za granicę. Jego rodzice od rana „stawali na głowie” żeby mógł pojechać, a my cierpliwie czekaliśmy. I udało się, Adam dostał paszport tymczasowy i dołączy do grupy w Barwinku. Ale zanim na dobre wyruszyliśmy w dalszą drogę mieliśmy jeszcze dodatkowy postój w Rumunii, gdzie szpital udzielił pomocy medycznej naszej koleżance Madzi. Nieprzewidziane zdarzenia ciągnęły się do samej Warny, ale w końcu 1 lipca w godzinach wieczornych dojechaliśmy do hotelu Zora w Złotych Piaskach, 8 km od Warny. Wieczorem tego dnia wybraliśmy się na spacer, by poznać okolicę i przywitać się z morzem.
Następnego dnia po śniadaniu pojechaliśmy na wycieczkę do Nesebyru. To piękne, niezwykłe miasto, położone na niewielkim skalistym półwyspie nad Morzem Czarnym, połączonym z lądem jedynie za pomocą wąskiego przesmyku. Zostało uznane za muzeum i znajduje się na liście światowego dziedzictwa pod patronatem UNESCO. Słynie z przepięknej starówki, licznych zabytkowych kościołów, bogato zdobionych cerkwi bizantyjskich oraz doskonale zachowanych murów obronnych, baszt i akard z IV i V wieku. Uroku i charakteru dodają miastu wąskie kolorowe uliczki. Bogactwo zabytków oraz niezaprzeczalny urok miasta sprawiają, że Nesebyr uznawany jest za jedno z najpiękniejszych i najatrakcyjniejszych miast Bułgarii. Po mieście oprowadzała nas pani Sylwia.
Po zwiedzaniu każdy z nas miał możliwość zakupienia wyjątkowych pamiątek tj. czubryca, olejki różane, przyprawy, chałwy i galaretki bułgarskie, a dorośli mieli okazję skosztować bułgarskich win. Wieczorem w hotelu oglądaliśmy również koncert zespołów bułgarskich. 3 lipiec – nasze pierwsze całkowite spotkanie z Morzem Czarnym. Cały dzień mieliśmy przeznaczony na pływanie i opalanie, wieczorem mieliśmy wystąpić przed gośćmi hotelowymi, ale z powodu deszczu występ został odwołany. Następny dzień również poświęciliśmy na wypoczynek i spacery po bardzooo długim deptaku przy morzu. Tego dnia odbył się nasz pierwszy, długo przez nas wyczekiwany, występ. Mimo pewnych niedociągnięć całą prezentację określiliśmy jako udaną.
5 lipca pojechaliśmy na wycieczkę do Kaliakry i Balchiku. Malowniczy przylądek Kaliakra, to dwukilometrowy cypel, który tworzą monumentalne, niemal pionowe skały, sięgające 70 m. Na styku trzech żywiołów: morza, powietrza i ziemi powstało niepowtarzalne w swym pięknie miejsce, obfitujące w jaskinie, podwodne skały i skalne nisze. Z tymi – zapierającymi dech w piersiach fiordami – wiąże się legenda o 40 bułgarskich dziewicach: podczas najazdu Turków, dziewczyny broniąc swojej godności, wolały zginąć, skacząc ze skalistego brzegu w wody Morza Czarnego, niż zostać pojmane do haremu. W drodze do Balchiku mogliśmy oglądać piękne, ogromne pola lawendowe.
W Balchiku zwiedzaliśmy letnią rezydencję rumuńskiej królowej Marii wraz z ogrodem botanicznym, który posiada kolekcję róż oraz 250 gatunków kaktusów. W czasie wolnym młodzież w restauracji mogła spróbować narodowym dań bułgarskich tj. sacz, caca czy tarator. Byliśmy również na wycieczce w Warnie – największym bułgarskim porcie nad Morzem Czarnym. Na tym Festiwalu mieliśmy więcej czasu dla siebie, bo z uwagi na pandemię było mniej występów. Koncert Finałowy Festiwalu odbył się w przeddzień naszego wyjazdu 7 lipca. Wystąpiły zespoły uczestniczące w Festiwalu, a oprócz nas z Polski były jeszcze „Małe Słowianki” z Krakowa. Koncert bardzo się podobał, nasz występ również był udany i wróciliśmy do Polski ze złotą statuetką
Następny dzień spędziliśmy na pakowaniu się, ostatnich spacerach deptakiem i pożegnaniu z morzem. Wieczorem wyjechaliśmy do Polski, jednak zanim wróciliśmy do domu, spędziliśmy 9 godz. w parku wodnym w Oradei. Dla wszystkich była to chwila wytchnienia od męczącej podróży, jak i świetna zabawa na wodnych atrakcjach. Dalsza droga minęła bez przygód i 10 lipca ok. godz. 9.00 przyjechaliśmy do Leżajska. Pozostały miłe wspomnienia wspólnego wyjazdu, poznania nowych miejsc i ludzi, atmosfery festiwalowej. Bardzo dziękujemy naszym Sponsorom za życzliwość i wsparcie finansowe, bez nich nie moglibyśmy sobie pozwolić na taki wyjazd.
Głównym Sponsorem „Leliwy” od wielu lat jest Polenergia Elektrociepłownia Nowa Sarzyna, zespół wspomagają finansowo również Bank Spółdzielczy w Leżajsku, Krystyna i Henryk Bereziewicz – Skład Części Zamiennych S.C. w Leżajsku oraz Tadeusz Rutkowski, Małgorzata Trębacz-Usługi Transportowe w Leżajsku. Dziękujemy organizatorom Festiwalu, naszym instruktorom i rodzicom, którzy się nami opiekowali oraz każdej zaangażowanej w to przedsięwzięcie osobie.
ZPiT „Leliwa” – Ola
